Kiedy myślimy o nierównościach na rynku pracy, pierwsze, co przychodzi nam do głowy, to zazwyczaj obraz kobiety walczącej o swoje miejsce w świecie zawodowym. Jednak wbrew powszechnej opinii, to nie kobiety są obecnie poszkodowane, lecz przedstawiciele płci męskiej. Nierówne traktowanie mężczyzn na rynku pracy w Polsce jest problemem, któremu trzeba przyjrzeć się uważniej.

Jednym z widocznych przykładów jest dyskryminacja płciowa w ogłoszeniach o pracę. Wielu pracodawców nadal używa rodzaju żeńskiego rzeczowników, sugerując tym samym, że poszukuje się wyłącznie kobiet (na przykład na stanowiska takie jak "ekspedientka" czy "rejestratorka medyczna"). To nie tylko niewłaściwe pod względem neutralności płciowej języka, ale także wykluczające mężczyzn z tych możliwości zatrudnienia. Może lepiej pisać ogłoszenia w sposób, który nie sugeruje preferencji płci?

Kolejnym problemem jest sytuacja, w której niektóre miejsca pracy specjalnie zatrudniają kobiety, aby swoją urodą przyciągały męskich klientów. Kobiety są wtedy używane jako narzędzie do "naciągnięcia" mężczyzny na zakup. Jest to jednoznaczne z wykorzystywaniem kobiecego wizerunku w celach komercyjnych i przyczynia się do utrzymania stereotypów dotyczących ról płciowych.

Dodatkowo, mężczyźni często są niesłusznie postrzegani jako przeznaczeni do ciężkich prac fizycznych, podczas gdy równie dobrze mogą zajmować lajtowe posady i lekkie prace. Minimalna krajowa jest taka sama dla wszystkich, co oznacza, że mężczyźni mają równe prawa do wykonywania różnorodnych zadań. Nierówny podział na ciężką pracę fizyczną i lekką pracę intelektualną jest wyrazem nieuzasadnionych uprzedzeń i powinien być skorygowany.

Każdy z nas wie, że obecny wiek emerytalny dla kobiet jest wcześniejszy w porównaniu do tego wieku dla mężczyzn, pomimo tego, że kobiety żyją dłużej. Jest to rażąco niesprawiedliwe. Mężczyźni ponoszą większe koszty zdrowotne zarówno fizyczne, jak i psychiczne związane z ciężką pracą. Dzisiejsze czasy już dawno odeszły od sytuacji, w której to mężczyzna był jedynym żywicielem rodziny, a kobieta zajmowała się wyłącznie domem. Obecnie obie płcie równie często podejmują pracę zawodową i dzielą odpowiedzialność za zarobek.

Pora poruszyć kwestię parytetów. Trzeba podkreślić, że identyczny stosunek kobiet i mężczyzn we wszelkich organizacjach po prostu nie ma sensu. To nie płeć, a kompetencje powinny być najważniejszym czynnikiem przy rekrutacji i awansie. Wymuszanie równych proporcji płciowych jest nieodpowiednie w kontekście indywidualnych zdolności. Droga pani, nadal oczekujesz parytetów? Zapraszam do kopalni. Uwierz, że mężczyźni także mają swoje uprzedzenia i niechęć do pewnych rodzajów pracy. Idea parytetu ze względu na płeć jest utopijna i niedopuszczalna w kontekście równości szans.

W ostatnich latach coraz częściej spotyka się kobiety na stanowiskach kierowniczych, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym. Z moich obserwacji, liczba kobiet na takich stanowiskach jest większa. Warto się zastanowić nad przyczynami takiego zjawiska.

Czy nie jest tak, że obecność większej liczby kobiet na stanowiskach kierowniczych wynika z pewnego podświadomego skojarzenia z "dobrą matką"? Społeczeństwo często kojarzy kobiety z opieką, empatią i umiejętnością zarządzania. Te właściwości są często postrzegane jako wartościowe w kontekście przywództwa. Mężczyźni, z kolei, mogą być postrzegani jako bardziej rywalizujący. Założę się, że to stereotypowe myślenie wpływa na preferowanie kobiet przy obsadzaniu stanowisk kierowniczych dyskryminując jednocześnie mężczyzn, którzy posiadają doskonałe zdolności przywódcze.

Co więcej, przychodzi do głowy hipteza, że przeciwstawianie się kobietom (zwłasza w kraju kultu maryjnego) może być postrzegane jako bardziej "bezwzględne" i "nieodpowiednie". To kolejny przykład niesprawiedliwości płciowej, która prowadzi do niewłaściwych decyzji kadrowych.

Bez względu na to, jak głośny ryk pozostał po dążeniu kobiet do swoich praw, chaos na rynku pracy dotyka przede wszystkim mężczyzn. Nierówne wymagania i traktowanie stanowią realny problem, który musi zostać rozwiązany. Nie możemy ignorować tych kwestii i udawać, że wszystko jest w porządku.

Czas na kalibrację kocura ogonem we właściwszym kierunku!